گزارش تصویری: آبی اناری های کت و شلوار پوش در فرودگاه بارسلونااخیرا خیلی ها به ویژه بعد از باخت تحقیرآمیز بارسلونا مقابل بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان اروپا، در صحبت هایی اعلام کرده اند که دوران اوج بارسلونا به سر آمده است . حالا پارسا مظفری در یادداشتی در اف سی بارسلونا دات آی آر، به دفاع از بارسلونای کنونی برخاسته و این نظریه را مورد نقد وبررسی قرار داده که این گزارش را با هم مطالعه می کنیم:
باخت اخیر بارسا به بایرن بار دیگر صحبت هایی را در رابطه با «پایان یک دوره» مطرح کرده است. همان طور که نظر دادن درباره دوره ای که در حال زندگی کردن در آن هستیم غیر ممکن است.
آنالیز رسانه ها برای این شکست مفتضحانه چیزی نیست که به دنبال آن باشیم. اما سوال دیگری مطرح است که توسط گروه های مختلف طرح شده و ارزش پرسیدن دارد: آیا زمان فوتبال هجومی و مبتنی بر مالکیت توپ با سیستم 3-3-4 به پایان رسیده است؟
قطعا، اکنون بهترین زمان برای پاسخ به این سوال نیست. دو تیم آلمانی با سیستم 1-3-2-4 به فینال لیگ قهرمانان راه یافتند و بارسا به عنوان تنها تیمی که از سیستم 3-3-4 در بین چهار تیم پایانی استفاده کرد، به آسانی از راه بایرن کنار زده شد.
برخی در مواجه با شکست کمی بی تاب هستند، طبیعتا چون چیزی نیست که به آن عادت کرده باشیم. وقتی بارسا شکست می خورد، از آن به عنوان پایان دوره تلقی می شود یا یک فاجعه و یا لحظه ای که تغییرات اساسی زیادی باید در تیم ایجاد شود. اما وقتی تیم پیروز می شود، به راحتی از کنار آن عبور می کنیم.
در پی شکست بارسا به بایرن، در کمال تعجب، بسیاری از مردم تیکی تاکا را را رها کردند و بر این عقیده هستند که دیگر نباید به مانند این روش بازی کنیم. همچنین این بحث را مطرح می کنند که دیگر نیازی نیست که مالکیت توپ را داشته باشیم زیرا برای ما تضمین کسب قهرمانی جام نخواهد بود. چیزی که این نظرات را بیهوده نشان می دهد این است که بایرن - تیمی که بارسا مغلویش شده است - تیمی است که بیشترین میانگین مالکیت توپ را در اروپا بعد از بارسا در اختیار دارد. اگر دوره فوتبال مبتنی بر مالکیت توپ به سر آمده است، پس چگونه ممکن است تیمی که اساس بازیش بر مالکیت توپ قرار داده شده بتواند این فصل بر فوتبال اروپا حکمفرما شود؟
برای مقایسه بارسا و بایرن موضوعات دیگری به جز مالکیت توپ نیز باید در نظر گرفته شود. شما می توانید مالکیت توپ را داشته باشید اما مالکیت به تنهایی با ارزش نیست. مالکیت عرصه ای است که شما به وجود می آورید اما اگر نتوانید چیزی به آن اضافه کنید، نمی تواند کارساز شود. در حال حاضر بارسلونا - برخلاف بایرن - تیمی است که چیز زیادی برای اضافه کردن به مالکیت بازی ندارد. تنها چیز اضافی که اخیرا داشته ایم مصدومیت ران پا و نشستن روی نیمکت برابر بایرن بود.
با این حال، مالکیت، به صورت ناگهانی از بازی بارسا ناپدید نمی شود. حذف مالکیت توپ چیزی به جز یک تصمیم عجولانه نیست. حرکت ترسناکی که زیانش بیش از فایده اش می باشد. داشتن چیزی که بارسلونا در این پنج سال اخیر به دست آورده به این معنی نیست که باید به همین روش ادامه داد. با توجه به این فصل و فصل قبل، اگر بارسلونا می خواهد نشان دهد که این دوره به پایان نرسیده است، واضح است که به تغییر نیاز دارد.
آرایش تیم، یکی از این مشکلات است. در بازی های که در چند سال اخیر بیشتر فیزیکی شده، سیستم 3-3-4 دیگر آن پویایی لازم را ندارد و در حال حاضر به نظر می رسد که 3-3-4 فقط وابستگی به مسی را بیشتر می کند. زیرا مسی در این سیستم به عنوان شماره 9 کاذب بازیکنی را پیش روی خود ندارد. در طرف دیگر زمین، بازی با یک هافبک دفاعی، به مشکلی برای بارسا تبدیل شده که خط دفاعیش آسیب پذیر تر از گذشته نشان می دهد. آسیب پذیر تر نه به این خاطر که ما چیزی را در خود تغییر داده باشیم، به این خاطر که تیم های دیگر تغییر کرده اند و ما قادر نبودیم با تکامل بازیشان همگام شویم.
در آینده شاید بارسلونا مجبور به تغییر سیستم بازی خود شود. برای اجرای سیستم جدید به بهترین شکل ممکن انتظار می رود که تعدادی به تیم اضافه شوند و تعدادی تیم را ترک کنند. نیاز به تغییر وجود دارد، اگرچه به این معنی نیست که باید نصف تیم را به دلیل شکست در برابر بهترین تیم اروپا به فروش برسانیم. اکنون زمان تصمیم گیری عجولانه نیست که منجر به افسوس شود، بلکه زمان آن رسیده تا تصمیم گیری هوشمندانه ای در پنجره نقل و انتقالات شود تا کیفیت تیم را ارتقا داده و تیم را در جهتی که به تکامل برسد، پیش برد. طبیعتا بارسلونا باید در بازار نقل و انتقالات فعال تر از چیزی که قبلا نشان داده باشد اما نه به این معنی که با بی دقتی انجام شود و بی نظمی در پی داشته باشد.
زمان فوتبال هجومی و مبتنی بر مالکیت توپ قطعا به پایان نرسیده است و تا زمانی که خلاقیت و اشتیاق در دنیا وجود داشته باشد، به پایان نخواهد رسید. این دو مورد، به شدت در تیم بارسلونا زنده است. برای حمایت از این رشد و پیشرفت، باید تغییری در سیستم ایجاد کنیم که بتوان از توانایی بازیکنان حاضر بهتر بهره برد. همچنین می توان برای تقویت بخش های ضعیف - بخش هایی که با بازیکنان حال حاضر ترمیم نمی یابد - با بازیکنانی قرارداد امضا کرد. استفاده بازیکنان در پست های نا آشنا مثل سسک به عنوان شماره 9 کاذب یا آدریانو به عنوان مدافع مرکزی مشکلات ما را حل نمی کند. این فقط زمان شناختن آن ها و راه مقابله با آن را به تاخیر می اندازد. و حالا برای پا به پا پیش رفتن با تحولات بازی فوتبال، زمان آن رسیده که در آینه به خود نگاهی بیندازیم و تغییرات مورد نیاز را ایجاد کنیم تا بتوانیم فلسفه خود بهتر از گذشته اجرا کنیم.
منبع:سایت گل
ماگات: ممکن است مسی را در بایرن ببینیم 
دی بوئر: اگر دست من بود، بلیند را برای بارسلونا می خریدم!